tel. 67 215 37 17
tel. 67 215 37 17
Pudło rezonansowe to jeden z najważniejszych elementów każdej gitary akustycznej. Jego wielkość i kształt wpływa nie tylko na wygląd, ale też na brzmienie tego instrumentu. W poniższym artykule zajmiemy się najpopularniejszymi kształtami gitar akustycznych oraz tym, w jakich gatunkach się ich używa. Nie zapomnimy również o mniej popularnych, czy nieco zapomnianych rodzajach akustyków.
Najpopularniejsze kształty gitar akustycznych Kształtów gitar jest naprawdę sporo. Właściwie każdy większy producent wprowadza niewielkie modyfikacje, żeby móc się pochwalić czymś niespotykanym u konkurencji. Najczęściej gitarzyści wybierają jednak jedną z czterech podstawowych odmian.
Gitara akustyczna kojarzy nam się najczęściej z grą akordową, akompaniowaniem do śpiewu. Nie dziwi więc, że najpopularniejszą odmianą tego instrumentu jest ta, przeznaczona właśnie do grania przy pomocy chwytów.
Gitary typu dreadnought charakteryzują się łagodną linią i mocnym brzmieniem, wyraźnym basem, oraz nieco przytłumionym środkiem.
Ten rodzaj gitar został wprowadzony na rynek w 1916 roku przez firmę Martin, a swoją nazwę zawdzięcza HMS Dreadnought — pancernikowi, który zrewolucjonizował wojnę na morzu.
Na początku tego typu instrumenty upodobały sobie zespoły bluegrassowe, uważano bowiem, że ich brzmienie idealnie zgrywa się z barwą mandoliny, a ich głośność sprawiała, że pod tym względem mogły konkurować z banjo. Przez ponad 100 lat ich popularność rozprzestrzeniła się również na inne gatunki i w tym momencie ciężko znaleźć taki, w którym nie byłaby używana (oczywiście pod warunkiem, że w ogóle używa się w nim gitar akustycznych).
W tym przypadku historia nazwy jest dużo mniej skomplikowana — ta gitara jest dokładnie taka jak jej nazwa. Jest duża, ciężka i bardzo głośna. To zdecydowanie najgłośniejsza odmiana gitary akustycznej. Oczywiście żyjemy w czasach przetworników i preampów, stąd z każdej gitary można wydobyć naprawdę głośny dźwięk, jeśli jednak zależy Ci na naturalnie potężnym brzmieniu — to może być rozwiązanie idealne.
Jeśli chodzi o kształt, jest ona zdecydowanie bardziej zaokrąglona na górze i dole pudła. Barwa jest zrównoważona, określa się ją jako „otwartą”.
Ten typ gitary został wprowadzony na rynek w 1937 roku przez Gibsona i od tamtej pory grały na niej takie legendy jak Bob Dylan, Elvis Presley, czy George Harrison.
Rozmiarowo właściwie nieróżniąca się od odmiany dreadnought, posiadająca jednak zdecydowanie większe wcięcie w talii. Dzięki niemu znacznie łatwiej gra się na niej na siedząco, gdyż z łatwością można ją umieścić na nodze i nie będzie się ona specjalnie przesuwać podczas grania. Jej brzmienie jest zrównoważone, szczególnie dobrze brzmi, gdy są na niej założone cienkie struny.
To wszystko sprawia, że typ ten upodobali sobie gitarzyści korzystający podczas gry z różnych technik, preferujący jednak grę palcami. Najbardziej znanym muzykiem korzystającym z gitar typu auditorium jest Eric Clapton. Jego sygnowany model wypuszczony przez Martina (firma ta stworzyła gitary auditorium) jest jednym z najpopularniejszych.
Warto też wiedzieć, że gitary tego typu występują w różnych rozmiarach, określanych jako „O”, „OO”, bądź „OOO”.
Jest to gitara średniej wielkości, nie posiada więc tak głębokiego brzmienia, jak jej pełnowymiarowe odpowiedniki. Pozwala to jednak na dużo większą kontrolę, dzięki czemu typ ten jest często używany podczas nagrań studyjnych. Krótsza skala i mniejsze napięcie strun sprawia również, że gra na takiej gitarze jest po prostu łatwiejsza. Do jej plusów można również zaliczyć fakt, że dzięki mniejszym gabarytom jest lżejsza, co przekłada się na większy komfort podczas długich koncertów.
Pierwszy model tego typu pojawił się na rynku w 1984 i został na niego wprowadzony przez firmę Taylor, jako odpowiedź na zapotrzebowanie dużej grupy, zwanej „nową falą fingerstyle’u”.
Świat gitar akustycznych jest przebogaty i nie trzeba się zamykać tylko na najpopularniejsze odmiany. Poniżej zaprezentujemy kilka typów i trendów, które weszły do niego ostatnio, są już trochę zapomniane, bądź po prostu ciekawe.
To bardzo ciekawa historia. Gitary typu parlor zostały wymyślone przez Martina już w XIX wieku, od jakiegoś czasu przeżywają jednak swój renesans.
Mają one zdecydowanie mniejsze, węższe pudła, dzięki czemu można na nich uzyskać znacznie bardziej intymne brzmienie. W ostatnich latach zostały ukochane szczególnie przez solowych folkowych artystów, którzy tworzą spokojne utwory, w których miękki wokal potrzebuje podparcia w niezbyt mocnej gitarze.
Z tym typem gitary wiąże się również historia „króla delta bluesa” - Roberta Johnsona, który to jako jeden z pierwszych grał na gitarze tzw. bottle neck slidem, co zmieniło oblicze muzyki. Stosował tę technikę właśnie na gitarach typu parlor.
Nie jest to osobny typ gitar, a trend, który bardzo mocno wszedł w gitarowy świat jakiś czas temu, od kiedy gitarzyści akustyczni z pozycji akompaniatorów weszli w światło reflektorów jako soliści. Wcięcie tego typu ułatwia dostęp do najwyższych progów i wygodne granie solówek. W tej chwili praktycznie wszystkie wcześniej wymienione typy występują zarówno w wersjach standardowych, jak i z cutaway’em.
Żyjemy w świecie miniaturyzacji, więc ten trend nie mógł ominąć również gitar. Gitary typu traveler są znacznie mniejsze od standardowych akustyków po to, żeby można było z nimi łatwo podróżować. Zazwyczaj posiadają pełnowymiarową podstrunnicę, a oszczędności gabarytów szuka się w kształcie i wielkości pudła rezonansowego. Są one dość ciche, w podróży więc mogą służyć raczej jako instrument do ćwiczeń, chyba że zostaną dodatkowo nagłośnione.
